Manastir SOPOĆANI

Manastir Sopoćani iz XIII veka, smešten u blizini opštine Novi Pazar u Srbiji, osnovan je u periodu vladavine kralja Uroša I (1243-1276) iz dinastije Nemanjića, kao zadužbina ovog srpskog vladara.

Gradnja manastira datira između 1259. i 1276. godine, a manastirski kompleks obuhvata crkvu posvećenu Svetom Ðorđu, i glavnu crkvu posvećenu svetom apostolu i jevanđelisti Luki, i koncipirana je kao trobrodna bazilika sa centralnom kupolom koja je dominirajući arhitektonski element. Impresivna kupola je poduprta snažnim stubovima, stvara unutrašnji prostor koji simbolizuje veze između zemaljskog i božanskog.

Freske unutar crkve Sopoćana predstavljaju dragoceni izraz srednjovekovne umetnosti i duhovnosti i težnja ka prikazivanju svetlosti, volumena i anatomije figura ukazuje na napredak u umetničkoj tehnici i duboko religijsko poštovanje. Kroz istoriju, manastir je bio centar kulturne i duhovne aktivnosti, kao i mesto gde su sahranjivani članovi kraljevske porodice Nemanjića.

Manastir Sopoćani je kao celina proglašen kulturnim dobrom od izizetnog značaja, a 1979. godine uvršćen na UNESCO-vu listu svetske baštine, kao priznanje njegovoj umetničkoj, istorijskoj i kulturnoj važnosti.

Radovi koje smo realizovali u vidu očuvanja ovog značajnog dela kulturne baštine podrazumevali su sanaciju zidova severnih, severozapadnih i zapadnih građevina kao i sanaciju trpezarije.